ถุงจัมโบ้แบ็คหรือถุงบิ๊กแบ็ค ถูกผลิตขึ้นครั้งแรกในปลายปี 1950 หรือต้นปี 1960 ในประเทศสหรัฐอเมริกา ยุโรป และญี่ปุ่นในช่วงเวลาดังกล่าวข้างต้น ถุงจัมโบ้ในยุคแรกๆ ถูกสร้างขึ้นด้วยไนลอนเคลือบพีวีซีหรือโพลีเอสเตอร์ที่ตัดเป็นแผ่นและเย็บติดกันในรูปแบบของถุงจัมโบ้ที่เราเห็นในปัจจุบัน
การผลิตถุงจัมโบ้ เติบโตอย่างรวดเร็วในแถบประเทศยุโรปในกลางปี 1970 เนื่องจากในช่วงเวลานั้นเป็นช่วงวิกฤตน้ำมันและมีหลายประเทศผู้ที่ทำการผลิตน้ำมันทำการก่อสร้างโครงการที่จำเป็นต้องใช้ปูนซีเมนต์ปริมาณมาก ปูนซีเมนต์จำนวนมากจึงถูกลำเลียงขนส่งโดยถุงจัมโบ้ในอัตรา 30,000-50,000 ตันต่อสัปดาห์จากภาคเหนือของยุโรปสเปนและอิตาลีไปยังตะวันออกกลาง
ความต้องการการใช้ถุงจัมโบ้ในประเทศสหรัฐอเมริกาเพิ่มขึ้นช้ากว่าในยุโรป จนกระทั่งปี 1984 เมื่อกระทรวงคมนาคมของสหรัฐฯ (DOT) ตกลงที่จะให้การยกเว้นภาษีสำหรับการจัดส่งของผลิตภัณฑ์อันตรายในถุงจัมโบ้มาตรฐาน การปฏิบัติงานหรือการขนส่งโดยถุงจัมโบ้เป็นที่ยอมรับและออกโดยคณะกรรมการบรรจุภัณฑ์ทางเคมีของสถาบันบรรจุภัณฑ์ สหรัฐอเมริกาภายใต้ T-4102-85 มาตรฐานเหล่านี้ถูกนำมาใช้เพื่อให้ได้รับการยกเว้นภาษี จนกระทรวงคมนาคมของสหรัฐฯ (DOT) ได้รวมบรรจุภัณฑ์ที่มีความยืดหยุ่นประเภทอื่นๆ ของ IBCs ในชื่อ 49 CFR สำหรับใช้บรรจุผลิตภัณฑ์ที่เป็นอันตราย
เอกลักษณ์เฉพาะของถุงจัมโบ้ คือ สามารถถูกทับและคงรูปสำหรับการจัดส่งให้กับผู้ใช้ สามารถขนถ่ายสินค้าได้จำนวนมากโดยใช้จำนวนของถุงจัมโบ้เพียงไม่กี่ใบ ทำให้สามารถลดต้นทุนในการขนส่ง ด้วยเหตุนี้เองทำให้ถุงจัมโบ้กลายมาเป็นบรรจุภัณฑ์ที่นิยมใช้มาจนถึงปัจจุบัน
ขอบคุณข้อมูลจากสมาคมถุงจัมโบ้